Beleid, financiering en internationale samenwerking noodzakelijk voor succes mangroveproject
De Caribische regio staat voor grote uitdagingen door klimaatverandering, met toenemende stormen, stijgende zeespiegels en bedreigingen voor economieën en ecosystemen. Klimaatadaptatie staat hoog op de agenda vanwege de directe impact op economieën, menselijke veiligheid en internationale verplichtingen zoals het Akkoord van Parijs. Bescherming van waardevolle ecosystemen, zoals mangroven en koraalriffen, is cruciaal voor veerkracht en duurzaamheid. Samenwerking en innovatie zijn essentieel om de uitdagingen van klimaatverandering aan te pakken. Professor Sieuwnath Naipal, het brein achter het mangrovekustbeschermingsproject in Suriname, heeft op dinsdag 7 mei een presentatie mogen houden tijdens de conferentie van de Associatie van Caribische Staten (ACS).
De mangrovebossen langs de kusten spelen een essentiële rol in het beschermen van kustgebieden tegen erosie en het bieden van een habitat voor diverse diersoorten en planten. In een vraaggesprek met de Communicatie Dienst Suriname (CDS) is de hydroloog uitgebreid ingegaan op het mangrove-rehabilitatieproject. “Niet alleen Suriname is bezig met het toepassen van mangroven tegen het oprukkende zeewater, maar ook andere landen in de wereld.” Een van de belangrijkste aspecten die in de presentatie naar voren kwamen, was de verschuiving in kustlijnvorming als gevolg van stijgende zeespiegels en veranderende zeeniveaus.
“Dit fenomeen heeft geleid tot de behoefte aan gerichte rehabilitatie-inspanningen, vooral in gebieden waar de mangrovebedekking cruciaal is voor het behoud van biodiversiteit en bescherming tegen erosie”, merkt Naipal op. In de presentatie stond ook het belang van internationale samenwerking en financiering voor mangrovebehoud en -revalidatie centraal. “Door gezamenlijke inspanningen en het delen van kennis en ervaringen kunnen landen beter uitgerust zijn om deze waardevolle ecosystemen te beschermen en te herstellen voor toekomstige generaties. Het is duidelijk dat mangroverevalidatie niet alleen een technische uitdaging is, maar ook een kwestie van beleid, financiering en samenwerking op internationaal niveau.”
Professor Naipal benadrukte de verschillende soorten mangroven die van essentieel belang zijn voor revalidatie-inspanningen, zoals de Parwa, rode mangrove en witte mangrove. Elk van deze soorten heeft unieke eigenschappen die van invloed zijn op hun overleving en groei, vooral in omstandigheden van veranderingen in waterstanden en sedimentniveaus. “Een cruciale uitdaging die werd besproken, was de verstoring van natuurlijke modderbankbewegingen door menselijke infrastructuur, wat leidt tot erosie en verlies van mangrovegebieden. Om deze uitdagingen aan te pakken, zijn innovatieve technieken zoals houtendoorlaatbare dammen voorgesteld, die helpen bij het opvangen van sediment en het bevorderen van mangrovegroei”, zo legt de hydroloog het nogal technische onderwerp uit.
De hoogleraar geeft aan dat de ervaringen van andere organisaties, zoals de Worldview International Foundation tijdens de presentatie werden gedeeld als een bron van inspiratie en mogelijkheden voor samenwerking in het Caribisch gebied. “Hun succesvolle aanpak in andere delen van de wereld biedt hoop en leermogelijkheden voor effectieve mangrove-rehabilitatieprojecten. Zij hebben ervaring opgebouwd in Myanmar en zijn nu bezig in Indonesië en andere delen van de wereld. Ze willen graag ook nu hun bijdrage leveren in het Caribisch gebied. Ze gaan ervan uit dat onze rehabilitatie bijna honderd procent is”, nuanceert Naipal.
